Wintervuur vond dat jaar plaats in Deurne. De verschillende pareltjes van musea, Deurne Dorp en de vele activiteiten en wandelingen maakten de bezoekers vertrouwd met een vaak vergeten buurt. Wintervuur speelde bewust daarop in door herinneringen aan vroeger op te halen en nieuwe ontwikkelingen een prominente plaats te geven in de wandelingen en tentoonstellingen. Het topprogramma trok bijna 20.000 mensen: Compagnie Rasposo, 2 Rien Merci, Dirque en Fien, stadsdichter Bart Moeyaert, een vliegtuigreisje met Jan Olieslagers, de Crazy Cinématographe en een groot muzikaal aanbod in de Spiegeltent.

 

Mij vond je voornamelijk in de productietent.  Voor het festival begon zat ik nog op de zonovergoten burelen van Antwerpen Open.  Ik was productie-assistent en voerde alle taken uit mbt brandweer, veiligheid, inplanting festival, milieudienst, ... Tijdens het festival beheerde ik op de site de totale toestroom aan (dagelijks meer dan 100) vrijwilligers. Ik voorzag de werk (en rust)schema's en hield rekening met ieders wensen en beperkingen. 

 

Leuke anekdote : bij de (stomme) filmvoorstelling was de huispianist door sneeuwpanne verhinderd om die dag te spelen. Door de organisatie van alle vrijwilligers heen, vond ik toch nog de tijd -en het plezier- om voor de pianist een drie-tal voorstellingen in te springen ...